ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΙΝΗΜΑ Ή "ΑΝΔΡΟ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ";

Το κίνημα των καταλήψεων ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 στην Ολλανδία. Ήταν αρχικά μία πρακτική λύση στο πρόβλημα στέγασης πολλών ατόμων. Στην Ελλάδα οι πρώτες καταλήψεις έλαβαν χώρα το 1981. Σήμερα και μετά από 32 χρόνια το θέμα της εκκένωσης των καταλήψεων έλαβε -εν μέσω "οικονομικής κρίσης"- τεράστιες διαστάσεις. Οι αστυνομικές δυνάμεις κατακλύζουν καθημερινά το κέντρο της Αθήνας προκειμένου να εκκενώσουν διάφορα κτίρια τα οποία τελούν υπό κατάληψη και να εμποδίσουν την επανακατάληψή τους.
Γιατί ήταν τόσο κρίσιμο τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή να εκκενωθούν τα κτίρια αυτά; Γιατί παρουσιάζονται σαν στέγη "τρομοκρατών" και "άνδρα εγκληματικότητας";
Τα κτίρια που ως επί το πλείστον τελούν υπό κατάληψη ανήκουν στο Δημόσιο. Πρόκειται για κτίρια τα οποία εδώ και χρόνια έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη και την μοίρα τους. Κτίρια τα οποία το Δημόσιο δεν μπορεί να αξιοποιήσει ή να συντηρήσει (λόγω των διαλυμένων μηχανισμών του).
Κατά τους "ενοίκους" των κτιρίων αυτών, πρόκειται για χώρους αυτοδιαχείρισης, για πολιτιστικά στέκια. Σε κάποια από αυτά λειτουργούν χώροι συναυλιών, θεατρικών παραστάσεων, χώροι για παιδιά κ.λπ. Κάποια από αυτά λειτουργούν με κοινό ταμείο.
Οι περίοικοι αναφέρουν ότι οι καταλήψεις ποτέ δεν ήταν πρόβλημα. Αντίθετα δηλώνουν ότι οι "ένοικοι" τους φροντίζουν τα κτίρια αυτά (τα οποία διαφορετικά θα ήταν εστίες μολύνσεων, όπως το παλιό κτίριο του Εφετείου στην Σωκράτους) , τα διατηρούν και τα συντηρούν σε πολύ κατάσταση, ότι δεν ενοχλούν.
Το θέμα θα μπορούσε να λυθεί με πολλούς άλλους τρόπους. Σημειώνω ότι στην Γαλλία κάποιες καταλήψεις πληρώνουν ένα μικρό (συμβολικό) ενοίκιο στους ιδιοκτήτες των κτιρίων.
Ποια είναι η πολιτική λοιπόν που ώθησε ΣΗΜΕΡΑ στην εκκένωση των κτιρίων και ποιοι οι βαθύτεροι λόγοι; Ποιους και γιατί ενοχλεί τόσο πολύ η ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ. Ποιους και γιατί ενοχλεί η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ για την ζωή; Ποιους και γιατί ενοχλούν οι άνθρωποι που αποφάσισαν να ζήσουν μακριά από την "ελεύθερη αγορά";
Και τελικά μήπως οι εκκενώσεις έγιναν προκειμένου να αποφευχθεί η μαζικότητα τέτοιου είδους κινητοποιήσεων οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μία τελείως διαφορετική άποψη για την ζωή μακριά από τα Μνημόνια;